وقتے دست هایت را ،
نذر مرتب ڪردن چادرت مے ڪنے … وقتے چشم هایت را بر حرام مے بندے … وقتے با آهنگ نجابت و وقار … از جادہ تلخ گناہ
پیروزمندانہ میگذرے … وقتے پاڪے وجودت را … از نگاہ هاے چرڪین مے پوشانے !
آنگاہ ; پیشڪش توست بلنداے آسمان?
ڪہ چادرت آسمان است?
و خودت ماہ??